هیچ فکر کرده ید در یک روز چند کلمه ازدهان شما خارج می شود ، چند ثواب هر روز با حرف زدنتان و چند گناه کسب می کنید ؟؟؟؟ علمای اخلاق گفته اند :زبان پر برکت ترین عضو بدن و در عین حال خطر ناکترین و پرگناه ترین عضو بدن محسوب می شود تا آنجا که بعضی ازعلمای اخلاق گفته اند 30 گناه کبیره از همین عضو کوچک صادر می شود . یکی از مسائلی که غالباً بدان توجه نداریم سبب بی توجهی نسبت گفتارها و سخنانمان و پی آمدهای ان میشود این است که سخن را به حساب عمل نمی آوریم و آن را باد آورده و باد برده محسوب می کنیم . خداوند در قران آورده است که : « هیچ سخنی بر لب آورده نمی شود مگر آنکه مراقب و نگهبانی آماده است که آنرادر نامه اعمال شما می نویسد » در حالات مر حوم سید علی قاضی نوشته اند 26 سال ،زیر زبانش سنگ کوچکی می گذاشت تا از صحبت زیاد جلو گیری و اگر زیاد حرف میزد این سنگ زبانش را زخم می کرد . بله این همه حفظ زبان مهم است . عالم وارسته آیت الله کوهستانی می فرمایند :«من بیهوده حرف زدن را کمتر از غذای حرام نمی دانم » . امیر المومنین علی (ع) می فرمایند «اذا تم العقل نقص الکلام » « زمانیکه عقل کامل شد سخن فرد کم میشود »ما در ابتدای بحث اشاره کردیم که از زبان حدود 30 گناه کبیره سر چشمه می گیرد .ما در اینجا فقط به بعضی ازانواع گناهان زبانی اشاره میکنیم :

1- غیبت ـــ (غیبت آن است که برادر دینی ات را به چیزی یاد کنی که اگر در حضورش بگوئی بدش می آید ). متاسفانه بعضی برای گرم کردن مجالس خود به سراغ غیبت می روند . اما نمی دانند چه آثار شومی دارد . در محضر میرزا جواد ملکی ،شخصی غیبت کسی را کرد ،شیخ بر افرو خته شد و به آن شخص گفت :فلانی چهل روز مرا عقب انداختی . بله حتی شنیدن غیبت هم تاثیر بدی در روح میگذارد . به حکیم و دانشمندی خبر دادند و گفتند :فلان شخصی از تو غیبت کرده .آن حکیم ، طبقی از خرمای تازه برای ان شخص غیبت کننده فرستاد ، پیغام داده و گفت : به من خبر رسیده که تو قسمتی ازحسنات واعمال خودرا به من اهدا کرده ای خواستم به تلا فی آن پاداش وهدیه ای به شما داده باشم چرا که گفتند حسنات غیبت کننده به غیبت شنونده منتقل میشود .

2 - مسخره کردن ـــ بعضی از مردم برای مجلس آرایی و خنداندن حاضران از آبرو و حیثیت دیگران مایه می گذارند و باکارهایی از قبیل تقلید در راه رفتن ، سخن گفتن و به هر طریق دیگری ، دیگران را مسخره میکنند . متاسفانه الان در زندگی بعضی ها مسخره کردن دیگران عادت شده است اینها نمی دانند تحقیر مومن چه گناه بزرگی است . پیامبر اکرم (ص) فرمودند :« هر کس مومنی را ناراحت کند ،سپس تمام دنیا را به او بدهد ،تلافی گناه شکستن دلش نمیشود » بله مومن عزت دارد ، در روایتی حتی آمده آبروی مومن حتی از آبروی کعبه هم بالاتر است ،پس بیائید بخاطر خنداندن چند نفر ، دل مومنی را محزون نکنیم ، چرا که خشم خدا را به دنبال دارد .

  3 - دروغ گفتن ـــ از عارف بزر گوار ،آیت الله بهاء الدینی ، خواستند توصیه ای بفرماید ، فرمودند :« اگر این دو کار را انجام دهید خیلی پیشرفت میکنید . یکی اینکه نماز را اول وقت بخوانید و دیگر اینکه دروغ نگوئید . اگر این کارها را کردید فهم شما عوض میشود و درک دیگری پیدا می کنید » در روایت آمده « طعم ایمان را نمی چشد مگر کسی که دروغ را چه شوخی و چه جدی ترک کند » خدا کند از این گناه کبیره دور شویم . و اگر تا حال درو غی هم گفته اید توبه کرده ، تصمیم بگیریم دست از این گناه خانه مان سوز بر داریم . در طول تاریخ افرادی بودند نثل ابوذر غفاری که در زندگی هیچ دروغی اگر چه کوچک ، از زبانش بیرو ن نیامد .

  4 - افراط در شوخی ـــ امام باقر (ع) می فرمایند : «خداوند کسی را که در میان جمع بدون ناسزا گویی مزاح کند دوست می دارد » پیامبر اکرم (ص) نیز می فرمایند « همانا من شوخی میکنم ولی جز حق نمی گویم مثلاً روزی پیامبر اکرم (ص) و علی (ع) خرما می خوردند، هر خرما که پیامبر (ص) می خورد دانه اش را نزد علی می نهاد . وقتی خرما ها تمام شد در این هنگام پیامبر (ص) به شوخی فرمود :هر که دان? بیشتری پیشش است پر خور است و علی (ع) نیز به شوخی فرمود : هر کس خرما را با دانه خورده است پر خور است . بله مزاح خوب است تا حدی که موجب نا راحتی و جسارت نشود و زیاده روی نکشد . چون مومن وقار و متانت دارد . و نیز یکی از ضررهای زیاد شوخی کردن این است که شخص دیگر حرفی برای خنداندن پیدا نمی کند لذا از آبروی دوستان و اطرافیان مایه می گذارد و حتی به غیبت و مسخره نیز میکشد  

حرف آخر :خدایا ،ای صاحب من ، به من توفیق بده که قبل از هر حرفی فکر کنم ، بعد آن را به زبان بیاورم و ما را از شر گناهان زبانی حفظ فرما ...