آن درس و بحثی که کاری به آدم ندارد، مزاحم آدم نیست، یعنی رشد انسان را تأمین نمی‎کند، شیطان کاری هم با او ندارد. اما آن فکری که، آن درس و بحثی که انسان را به راه می‎اندازد، شیطان همه نیروها را بسیج می‎کند. یک حرف بسیار لطیفی مرحوم مجلسی اول رضوان الله علیه دارد در کتاب شریف «روضة المتقین» در شرح «من لایحضره الفقیه». فرمود اینکه می‎بینید ماها مشغول درس و بحثیم، شیطان کاری با ما ندارد،برای اینکه ما کاری با شیطان نداریم، به جنگ او نمی‎پردازیم. [دیگران] سرگرم طلب مالند ما هم سرگرم طلب علمیم. آن‎ها سرگرم تکاثر مالند ما هم سرگرم تکاثر علمیم. هردو ابزار شیطنت شیطانیم. ما به جنگ او نرفتیم که او علیه ما نیرو بسیج کند. ولی اگرخواستیم در یک راهی قدم برداریم که روحمان را تهذیب کنیم، آنگاه می‎بینیم شیطان چگونه همه نیروها را علیه ما بسیج می‎کند. اینکه می‎بینید فعلا کاری با ما ندارد،برای اینکه ما با او کاری نداریم. ما چیزی می‎خواهیم که درش دنیا باشد، خوب هست. آنکسی که اهل کشاورزی‎ست یا اهل دنیاست، او هم چیزی می‎خواهد که دنیا را تأمین کند،هست. شیطان به سراغ آن‎ها که نمی‎آید، به سراغ ما هم نمی‎آید. برای اینکه ما به جنگ او رفتیم. ولی اگر خواستیم یک راهی را طی کنیم که علیه او باشد، آنگاه او همه نیروها را علیه ما بسیج می‎کند.(آیت الله جوادی آملی)