سفارش تبلیغ
صبا ویژن
 
علی محمدی-طلبه ای از زنجان
کم گوى و گزیده گوى چون دُرّ نمی‌دانم تا کدامین قلۀ اهدافم صعود خواهم کرد؛ اما بی‌وقفه به سوی آخرینش در حرکتم
درباره وبلاگ


آدرس ایمیلمmohammadi1904@yahoo.com سعی این وبلاگ ارائه ی مباحث اخلاقی می باشد وبه دنبال این است یک دوره اخلاق نظری را به صورت کاملا آکادمیک در اینجا بیان کند،انشالله دعا کنید که بتوانیم عمل کنیم نه اینکه فقط به صورت اطلاعات در دلمان انباشته کنیم. بنده ی حقیر رشته ی تخصصی ام علاوه بر حوزوی بودن،فلسفه ی اخلاق می باشد.
لوگو
آدرس ایمیلمmohammadi1904@yahoo.com
سعی این وبلاگ ارائه ی مباحث اخلاقی می باشد وبه دنبال این است یک دوره اخلاق نظری را به صورت کاملا آکادمیک در اینجا بیان کند،انشالله دعا کنید که بتوانیم عمل کنیم نه اینکه فقط به صورت اطلاعات در دلمان انباشته کنیم.
بنده ی حقیر رشته ی تخصصی ام علاوه بر حوزوی بودن،فلسفه ی اخلاق می باشد.
آمار وبلاگ
  • بازدید امروز: 42
  • بازدید دیروز: 45
  • کل بازدیدها: 680307



بعضى‏ ها، ارزش‏ها را در نعمت‏ها و داده‏ ها جست‏وجو مى کنند و بعضى‏ ها که از نعمت و دارایى برخوردار نیستند، ارزش‏ها را در عمل و کار انسان مى ‏دانند، که مى‏ تواند به نعمت‏ها و دارایى‏ها جهت بدهد و از آن‏ها بهره بردارد. اعتقاد اوّل، انسان را دنیاپرست و اعتقاد دوم، انسان را خودپرست مى‏ سازد... اما اگر سعى را ملاک ارزش بدانیم، نه عمل را؛ اگر نسبتِ داده‏ ها و بازدهى را در نظر بگیریم؛ آن‏وقت، از دنیاپرستى و خودپرستى نجات مى‏ یابیم؛ همان‏طور که از غرور و یأس آزاد مى‏ شویم. کسى که از یک تومان، یک ریال سود آورده با کسى که از هزار تومان، ده تومان بهره گرفته، مساوى نیست؛ چون او یک دهم سود آورده و این دیگرى یک صدم. پس اگر این دیگرى از هزار تومان، صد تومان بهره مى‏ آورد، تازه باهم مساوى و برابر بودند. این‏گونه، حسرت و افسوس و غرور و یأس شکسته مى‏ شود و خوشنودى و رضا، در دل تو خانه مى‏ کند؛ که تو بر نعمت‏ها و قدرت‏هاى بیرون و درون خودت تکیه ندارى؛ و مى‏دانى که داده ‏ها، بازدهى مى‏ خواهد و هنگام حساب‏رسى، نسبت‏ها را در نظر مى‏ گیرند و این‏گونه پاداش مى‏ دهند و یا بازخواست مى‏ کنند.[1]

این، قرآن است که مى‏ گوید: «لَیْسَ لِلِانْسانَ الَّا ما سَعى». سعى، تنها دارایى ماست و سعى، با عمل تفاوت دارد. سعى، نسبتِ عمل با قدرت و توانایى انسان را با خود دارد. کسى که از سرمایه ‏اش بخشیده، با کسى که از نانش کم کرده و بخشیده است، برابر نیستند. گرچه عمل‏ها و حجم عمل آن ثروتمند زیادتر است، ولى سعى او اندک است. و آنچه براى انسان مى‏ ماند، سعى است، نه عمل؛ که عمل بدون توجّه به توانایى، عامل غرور مى‏ شود. آنچه تو را از غرور مى‏ رهاند، این مقایسه‏ ى مستمر میان عمل با توانایى، میان عمل تو و عمل‏هاى دیگرانى است، که براى دنیا مى‏ کوشند؛ میان عمل تو براى خدا و عمل تو براى خودت است. این مقایسه‏ ها، تو را از غرور مى‏ رهاند؛ که مى‏فهمى براى او سعى نداشته ‏اى و حتّى مى‏ فهمى که سعى تو، سرعت نداشته و در جایگاه مناسب خود ننشسته است.[2]

یار دوست دارد این آشفتگی     کوشش بیهوده به از خفتگی


[1] . نامه‏ هاى بلوغ، ص: 117.

[2] . نامه‏ هاى بلوغ، ص: 57




موضوع مطلب :

       نظر
جمعه 92 بهمن 11 :: 6:56 صبح
علی محمدی